yumbalanmaq

yumbalanmaq: f. Başı üstə çevriləçevrilə gəlmək, dombalaq aşmaq, kəlləmayallaq gəlmək. <Qəhrəman:> Bir güllə atdım, birini də, . . hərif gurultu ilə pilləkənlərdən yumbalanaraq otağa düşdü. H. N.. // Diyirlənə- diyirlənə gəlmək, gillənə-gillənə getmək. İndi <Muradın> ardınca böyük, kiçik daşlar yumbalanırdı. S. H..

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

yumbalanma — «Yumbalanmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dığırlanmaq — qayıd. Diyirlənə diyirlənə getmək, gillənmək, yumbalanmaq. Səhəng onun çiynindən düşüb üç dörd addım qabağa dığırlandı. İ. Ş.. Balaca zəng cınqıltı ilə dığırlanıb yerə düşdü. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yumalanmaq — f. Diyirlənmək, yumbalanmaq. Ayı eniş aşağı qaça bilmədiyindən dərənin içinə yumalandı. S. S. A.. Buradan çıxarılan daşlar üstdən aşağı yumalanır və dərənin dibində bənd alırdı. S. R.. Bu zaman . . daş qopub üzüaşağı yumalandı. Ə. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Academic Dictionaries and Encyclopedias